React
React.js to jedna z najpopularniejszych bibliotek JavaScript, która zrewolucjonizowała sposób tworzenia nowoczesnych aplikacji internetowych. Opracowana przez Facebooka (obecnie Meta) w 2013 roku, szybko zyskała uznanie wśród programistów dzięki swojej prostocie, elastyczności i wydajności. React umożliwia tworzenie dynamicznych interfejsów użytkownika, w których zmieniające się dane są natychmiast odzwierciedlane w UI. Jego popularność wynika w dużej mierze z architektury opartej na komponentach, która ułatwia zarządzanie złożonymi aplikacjami oraz sprzyja tworzeniu modularnego i łatwego w utrzymaniu kodu.
Jedną z kluczowych zalet Reacta jest jego wydajność, osiągana dzięki zastosowaniu wirtualnego DOM-u — techniki, która minimalizuje operacje na rzeczywistym drzewie DOM i przyspiesza renderowanie interfejsu użytkownika. Dzięki temu aplikacje oparte na React są szybkie i responsywne, co jest niezwykle istotne w czasach, gdy użytkownicy oczekują płynnego i bezproblemowego działania aplikacji.
React jest wykorzystywany nie tylko przez Facebooka, ale także przez wiele innych firm technologicznych, takich jak Instagram, Airbnb, Uber czy Netflix, co potwierdza jego wszechstronność i niezawodność. W tym artykule przyjrzymy się bliżej React.js, jego kluczowym funkcjom oraz powodom, dla których stanowi on doskonały wybór do tworzenia aplikacji internetowych.
React.js – podstawowe koncepcje
Komponenty
React opiera się na koncepcji komponentów, czyli wielokrotnego użytku, samodzielnych fragmentów kodu reprezentujących części interfejsu użytkownika. Komponenty można ogólnie podzielić na dwa typy:
- Komponenty funkcyjne – to proste funkcje JavaScript przyjmujące właściwości (props) jako argumenty i zwracające JSX do renderowania UI. Z natury są bezstanowe, ale mogą zarządzać stanem i efektami ubocznymi za pomocą hooków, takich jak
useStateiuseEffect. - Komponenty klasowe – to klasy ES6 rozszerzające
React.Component. Mają dostęp do metod cyklu życia i zarządzają stanem przez obiektthis.state. Choć komponenty funkcyjne są obecnie preferowanym standardem dzięki hookom, komponenty klasowe nadal są szeroko stosowane w starszych projektach.
JSX (JavaScript XML)
JSX to rozszerzenie składni JavaScript, które umożliwia pisanie kodu przypominającego HTML bezpośrednio w JavaScript. Upraszcza to tworzenie komponentów UI, czyniąc kod bardziej czytelnym i deklaratywnym.
- Czym jest JSX i jak pomaga w React?
JSX łączy JavaScript i HTML, pozwalając definiować strukturę i logikę komponentów w jednym formacie. W tle JSX jest transpilowany do wywołańReact.createElement. - Podstawowe zasady składni JSX:
- Wiele elementów należy zawinąć w element nadrzędny.
- Do osadzania wyrażeń JavaScript w JSX używa się nawiasów klamrowych
{}. - Zamiast
classnależy używaćclassNamedla klas CSS. - Wszystkie znaczniki muszą być zamknięte, także samozamykające.
Props i State
Komponenty React zarządzają danymi za pomocą props i state.
- Różnica między Props a State:
- Props (właściwości) – to niezmienne dane przekazywane z komponentu nadrzędnego do podrzędnego. Są tylko do odczytu.
- State (stan) – zarządzany wewnątrz komponentu, reprezentuje dane, które mogą się zmieniać w czasie. Aktualizacja stanu powoduje ponowne renderowanie komponentu.
- Jak działa zarządzanie stanem w komponencie:
Stan inicjuje się w komponencie funkcyjnym przy użyciu hookauseStatelub w komponencie klasowym przezthis.state.
Stan i właściwości wspólnie sprawiają, że komponenty React są dynamiczne i interaktywne, tworząc podstawę reaktywnego modelu programowania.
React.js – zaawansowane funkcje
Hooki
Hooki to potężna funkcja wprowadzona w React 16.8, pozwalająca korzystać ze stanu i innych funkcji React w komponentach funkcyjnych, eliminując potrzebę stosowania klas.
- Czym są Hooki?
Hooki, takie jakuseState,useEffectiuseContext, umożliwiają zarządzanie stanem, obsługę efektów ubocznych i dostęp do kontekstu w komponencie. Upraszczają strukturę kodu, zachowując elastyczność i możliwość ponownego użycia.- useState zarządza lokalnym stanem komponentu.
- useEffect obsługuje efekty uboczne, np. pobieranie danych lub subskrypcje.
- useContext pozwala w prosty sposób korzystać z wartości kontekstu bez ręcznego owijania komponentów.
- Przykłady użycia Hooków:
Hooki usprawniają obsługę funkcjonalności, pozwalając programistom efektywnie zarządzać zarówno prostymi zmianami stanu, jak i złożonym zachowaniem aplikacji.
React Router
React Router to biblioteka do zarządzania nawigacją i trasowaniem w aplikacjach React. Umożliwia tworzenie wielostronicowych doświadczeń w ramach aplikacji jednostronicowej.
- Konfiguracja tras w aplikacji React:
React Router pozwala definiować ścieżki mapujące konkretne adresy URL na odpowiadające im komponenty. Ułatwia to tworzenie intuicyjnego przepływu użytkownika i ładowanie tylko potrzebnych elementów. - Budowanie aplikacji z trasowaniem:
Funkcje takie jak trasy zagnieżdżone, dynamiczne parametry czy nawigacja programowa sprawiają, że React Router jest niezbędny w aplikacjach wymagających płynnych przejść między widokami. Obsługuje też parametry URL i przekierowania.
Context API
Context API to wbudowany mechanizm Reacta do zarządzania stanem współdzielonym między wieloma komponentami. Stanowi prostszą alternatywę dla bibliotek takich jak Redux w małych i średnich projektach.
- Użycie Context API do zarządzania stanem:
Context pozwala uniknąć tzw. „prop drillingu”, przekazując dane bezpośrednio przez drzewo komponentów. Jest szczególnie przydatny dla motywów, języków i stanów uwierzytelnienia. - Context API w praktyce:
Context często służy do zarządzania globalnymi stanami, takimi jak autoryzacja użytkownika lub motyw aplikacji, zapewniając dostęp do danych w całym drzewie komponentów.
Te zaawansowane funkcje umożliwiają tworzenie wydajnych i skalowalnych aplikacji React, upraszczając zarządzanie złożonymi stanami, nawigacją i danymi współdzielonymi.